Oprichting Stichting DovenShoah
Een symposium, gehouden in november 2004, heeft er toe geleid dat de SWDA-commissie DovenShoah op 28 februari 2005 het besluit nam een zelfstandige stichting op te richten.
Deze website (gerealiseerd in 2014) en het oprichten van een monument in 2010 zijn de resultaten van dat besluit uit februari 2005.
Doelstelling
Het doel van de Stichting DovenShoah is het vastleggen en bekendmaken van de geschiedenis van joodse doven tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De stichting probeert haar doel te bereiken door:
- Het doen van onderzoek naar de dovencultuur in Nederland vóór 1940, met specifieke aandacht voor de rol van joodse doven daarbinnen.
- Het doen van onderzoek naar de Shoah in Nederland en de (remmende) uitwerking die de Shoah heeft gehad op de ontwikkeling van dovencultuur in Nederland ná 1945.
- Het verzorgen van publicaties, films, educatief materiaal, exposities en manifestaties.
- Het oprichten van een gedenkteken ter herinnering aan het lot van de Nederlands Joodse doven tijdens de Shoah.
- Het ontwikkelen van activiteiten die voortvloeien uit hier boven genoemde punten.
Ik ben geboren in de zomermaand juni 1969 en ben de zoon van het ondergedoken kind Elly Muller-Engelsman. Mijn moeder heeft zich jarenlang ingezet voor Stichting DovenShoah. Sinds november 2014 ben ik in het bestuur gekomen. Voor mij is nu ook de tijd gekomen om me hiervoor in te zetten. Ik vind het belangrijk dat stichting DovenShoah blijft voortbestaan zodat de voorlichting over de geschiedenis van joodse doven in Nederland van generatie op generatie verteld zal blijven worden.
Ik ben geboren in 1948, dus kort na de oorlog. Mijn motivatie om actief te zijn binnen DovenShoah heeft te maken met de twee liefdes in mijn leven: Lezen en Geschiedenis, daarom heb ik Geschiedenis gestudeerd
In juni 1998 bezocht ik de internationale conferentie Deaf People in Hitler’s Europe, 1933-1945 op de Gallaudet University te Washington. Dat was voor mij een ongelooflijke en heftige ervaring. Toen hoorde en zag ik voor het eerst de verhalen van overlevenden uit de mond van Joodse Doven, het was zo ingrijpend en aangrijpend en kwam zo dichtbij.
Kort daarna, in 1999, kwam het Handtheater met de voorstelling Versteend Verdriet van Eduard Leuw. Later kreeg ik net zo’n aangrijpend verhaal te horen van Elly Muller en Flip Delmonte, en later ook van Anna Vos. Ik vind het erg belangrijk dat zulke verhalen bewaard en doorgegeven worden aan de volgende generaties om te voorkomen dat zoiets ooit weer gebeurt.
Ik ben geboren in 1995, 50 jaar na de oorlog. Mijn oma is Elly Muller-Engelsman, de dove joodse kleine meid die ondergedoken zat bij een lieve pleegfamilie in Lisse.
Afgelopen jaren is mijn oma meer gaan praten over de oorlog en haar verleden. Ik vind de verhalen heel interessant en boeiend, maar tegelijkertijd ook eng. Ik ben in het bestuur gaan zitten omdat ook ik iets voor de vermoorde dove joden wil doen. De verhalen van dove joodse ondergedoken kinderen hebben mij echt geraakt en daarom wil ik graag meewerken om ook mijn generatie bewust te maken van deze geschiedenis. Ik vind het heel belangrijk dat zulke verhalen goed bewaard worden en dat daarover een documentaire wordt gemaakt.
In de oorlog ben ik, als Emanuel Delmonte, in 1943 in de Joodse buurt in Amsterdam geboren uit de dove familie. Mijn ouders heten Jacob Delmonte en Grietje Nunes Cardozo.
Een week na mijn geboorte zijn mijn ouders en ik opgepakt en weggebracht naar de Hollandse Schouwburg, waar ik van mijn ouders ben gescheiden en naar de crèche aan de overkant van de Schouwburg werd gebracht. In totaal werden in die crèche 4000 kinderen geplaatst, waarvan er maar 500 gered zijn.
In mijn 7e week werd ik ondergebracht bij lieve, hervormde pleegouders in Brunssum, Limburg. Flip was mijn schuilnaam tijden die onderduikperiode en mijn roepnaam is sindsdien en blijft Flip.
Omdat mijn hele (dove) familie in de concentratiekampen vermoord is, zit ik in het bestuur “Stichting DovenShoah”. Wij wilden graag een monument realiseren en meer aandacht vragen voor en publiciteit geven aan de vermoorde dove joden in Nederland. Voor een groot deel hebben we ons doel al bereikt. Maar ik vind het belangrijk dat de herinnering levend blijft en daarom gaat ons werk door.
Megan Muller
In 1997 te Haarlem ben ik geboren en de jongste kleindochter van Elly Muller-Engelsman. Na het overlijden van mijn geliefde oma, wil ik graag voorzetten wat mijn oma heeft opgericht, door in het bestuur te gaan zitten. Zij heeft zich ingezet voor DovenShoah. Dove vermoorde joden mogen niet vergeten worden. Ik wil graag mijn steentje bijdragen om de doelstelling van DovenShoah te bereiken. Van generatie tot generatie moet het verleden worden doorverteld.
“When people don’t fight for democracy, they will create darkness”, was de slogan van mijn Opa, die de 2e Wereldoorlog heeft overleefd, maar zijn vrouw, dochter en meerdere familieleden heeft verloren. Ik ben trots op mijn Joodse afkomst en dat ik een afstammeling ben van Nico Engelsman, mijn Opa. En nog trotser ben ik op mijn moeder Elly Muller-Engelsman omdat zij zich 200% heeft ingezet voor het monument.
Donateur worden
Donaties, groot en klein, zijn hartverwarmend. De hoogte van uw donatie is niet belangrijk. Alle kleine beetjes helpen!
DovenShoah zorgt er voor dat alle giften, groot en klein, besteed worden aan het bekendmaken van de geschiedenis van de dove joden in Nederland. Zonder uw steun is dit niet mogelijk.
Namens DovenShoah, hartelijk dank!
Stichting DovenShoah
Stadhouderskade 89
1073 AV Amsterdam
IBAN: NL27ABNA0467719233
Kvk: 3422295
N.B. De Stichting DovenShoah is door de belastingdienst erkend als een Algemeen Nut Beogende Instelling. Daarmee kunnen uw giften in aanmerking komen voor aftrek van de belasting.